1. Main Tune [2:48]
2. Bitches Tune [3:07]
3. Tango Lesson [3:59]
4. Main Tune II [1:24]
5. Gramophone [4:33]
6. Chinese Customer [2:58]
7. Chilly Tango [3:22]
8. Bitches Tune II [3:11]
9. Main Tune (Waltz Version) [4:00]

Kuba Kapsa - piano, melodica, solina organs
Kamil Pater - guitar
Patryk Weclawek - double bass
Bartek Kapsa - drums and percussions
+
Cezary Zienkowski - tuba and trombone (2)

Contemporary Noise Quintet was formed in Bydgoszcz (one of the centre of Polish experimental jazz fusion "yass" movement) by brothers Kapsa (Bartek - percussion and Kuba - piano) after their former emo/hardcore/post-rock band Something Like Elvis was disbanded in 2003. Band's music was energetic mix of contemporary jazz, improves and film music. Debut album "Pig Inside The Gentleman" was released in autumn 2006.

After some changes in line-up, band became Sextet, having on board next musicians (besides of Kapsa brothers): Tomek Glazik - saxophones (Kult, ex-4Syfon, Sing, Sing Penelope), Wojtek Jahna - trumpet (Sing, Sing Penelope, Mordy) and the guitar player Kamil Pater who joined the band in November 2006 and lately Patryk Weclawek (bass) who replaced Pawel Urowski.

Band's second album ("Theatre Play Music", 2008) was recorded as musical piece for one of Warsaw theatre and released by Contemporary Noise Quartet ( Kapsa brothers, Kamil Pater (guitar) and Patryk Węcławek (vert. bass)). Third and last to time band's album "Unaffected Thought Flow" was released later same year, but in full line-up (as Sextet). Combining very professionally played contemporary jazz, melodic film music with some chamber elements, improvisations and brass arrangement, Contemporary Noise Sextet is one of the leading Polish modern progressive fusion band. ---Slava (Snobb), progarchives.com

Ta płyta zespołu to krążek z muzyką napisaną specjalnie do spektaklu „Miłość ci wszystko wybaczy“ w reżyserii Przemysława Wojcieszka. Przedstawienie jest wystawiane w Teatrze Polonia w Warszawie.

Tym razem CNQ w kwartecie, bez sekcji dętej, prezentuje muzykę bardziej kameralną, nasyconą klimatem teatralnym, nastawioną na nakreślenie specyficznego nastroju sztuki. Pomimo tego muzyka z tej płyty świetnie funkcjonuje w oderwaniu od gry aktorskiej I stanowi zamknięte dzieło sama w sobie. To nagranie pokazuje działalność zespołu z innej strony, pokazuje utwory, których nie usłyszycie na koncertach, a jedynie podczas spektakli teatralnych. Muzycy CNQ są często zapraszani do współpracy przy projektach teatralnych I filmowych, warto sięgnąć po tą płytę by przekonać się jak zespół prezentuje się w trochę odmiennej stylistyce. --- wsm.serpent.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea ge.tt

back

1. Million Faces
2. Army Of The Sun
3. A Coin Perfectly Spinning
4. Goodbye Monster
5. Walking Sin
6. Even Cats Dream About Flying
7. Evil Melody
8. Invisible Train
9. P.I.G.
10. Sophie


Personnel: 
Kuba Kapsa: piano, melodica, samples, voice; 
Tomek Glazik: tenor and baritone saxophones, synthesizer; 
Wojteck Jachna: trumpet and flugelhorn; 
Pawel Urowski: double bass; 
Bartek Kapsa: drums and percussion; 
+
Kamil Pater: guitar (3, 7, 8); 
Marcin Muras: trombone (4, 5, 9); 
Radoslaw Manthey: double-bass (6).

Another band I found by accident, Contemporary Noise Quintet (well now Sextet). I'm a fan a big fan of jazz but only specific jazz, so I was a little skeptical when "Million Faces" started, but by the time the song kicked in, I was hooked. These guys are masters at what they do, especially the drummer Bartek Kapsa, woah. This song has a lot of catchy tunes, but they're not ruined with simplicity, the instrumentalists always take the usual melody that makes the track and gives it a little flair (e.g A coin Perfectly spinning). All in all this album is great for the usual listeners of good jazz but also those who want something a little more, quirky, I guess you'd say. Brilliant stuff. ---mribanez57, rateyourmusic.com

Kuba Kapsa, ex lider Something Like Elvis, obecnie pianista i jego brat Bartek Kapsa, były perkusista SLE utworzyli nowa formacje "CONTEMPORARY NOISE QUINTET", której muzyka będzie znacznie odbiegać od dokonań "S.L.E."

„Pig Inside The Gentleman” – debiutancki materiał zespołu CONTEMPORARY NOISE QUINTET to połączenie jazzu, improwizacji i muzyki filmowej w całkowicie nowym autorskim wydaniu. Aranżowane tematy przeplatają się z jazzowymi improwizacjami pełnymi noise’owej energii. Mocne perkusyjne rytmy wsparte grą kontrabasu, dynamiczna sekcja dęta i masywne akordy na fortepianie dające podstawę melodii – to wszystko łączy się w jeden energetyczny groove.

Materiał na płytę został zarejestrowany w studio ELECTRIC EYE będącym własnością braci Kapsa. Wydawcą płyty jest ELECTRIC EYE RECORDS – firma wydawnicza założona również przez braci Kapsa. „Pig Inside The Gentleman” to pierwsze wydawnictwo z tej oficyny, ale wygląda na to, że oferta zostanie poszerzona o kolejne tytuły w najbliższym czasie. Długi okres nieobecności ex-muzyków SLE spowodowany był budowa studia nagraniowego oraz formowaniem nowego składu. ---wsm.serpent.pl

download (mp3 @320): uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka cloudmailru filecloudio oboom

back

A1 	Walk With Marylin 	6:07
A2 	Morning Ballet 	6:43
A3 	Is That Revolution Sad? 	4:54
A4 	Old Typewriter 	6:43
B1 	Chasing Rita 	6:43
B2 	Norman's Mother 	9:13
B3 	Kill The Seagull, Now! 	4:29

Double Bass – Patryk Węcławek
Drums, Percussion – Bartek Kapsa
Guitar – Kamil Pater
Piano – Kuba Kapsa
Tenor Saxophone – Tomek Glazik
Trumpet – Wojtek Jachna

Hailing from Poland, the Contemporary Noise Sextet is redefining the definition of the word 'noise' for me. To them, it seems 'noise' means well constructed and full sounding. "Ghostwriters Joke" is a seriously good piece of work that while not exactly free jazz, or even straight ahead jazz, is a collection of arrangements that sometimes border on the tongue in cheek, but never treats music as a joke.

Honestly, I was a bit underwhelmed at first. I thought that "Walk with Marilyn" was a neat wash of music, a cinematic composition with a certain sad grandeur. Electronic tones mixed in with the dominating suspended piano tones while the horns played a vaguely familiar melody in unison. It passed. Next up, "Morning Ballet" kicked off with a catchy rhythmic figure and the uptempo horn arrangement contrasted expertly with the first tune's dreaminess. The sax solo took the song to a new height, only to be followed by a splintered guitar solo that danced gingerly over a restrained rhythm and was finally teased to climax by the horn section.

It was "Is That Revolution Sad?", though, that sealed the deal for me. For a moment I thought my iPod had skipped over to a previously unheard Marc Ribot track. After a brief intro by the trumpet, the guitar took center stage and spun a rich melody with a distinct 'old-world' noir feel to it, all underscored by a powerful horn section. For me, it neatly interpolated the Cubanos Postizos and Ribot's recent work with Lucian DuBois.

"Norman's Mother" is the closest that this group comes to noise. Some free playing and adventurous percussion kicks in about two thirds of the way through the tune, tastefully building to a grand crescendo. The album closes with "Kill the Seagull, Now!", a stand out modal romp, where the piano and drums lock from the count off into a repetitive foundation for some soaring arranged passages interspersed between solos.

The musicianship within is excellent, the arrangements breath and the soloing is well crafted. This is cool music that is perfectly irreverent and precisely executed. --- Paul Acquaro, freejazzblog.org

"Contemporary Noise Sextet, Contemporary Noise Sextet... coś mi to mówi" szumiało w głowie, kiedy przyszła paczka od Creative Eclipse. Rzut oka na nazwiska muzyków i wszystko było jasne.

Najwidoczniej bracia Kapsa nie potrafią usiedzieć w miejscu i są rozpierani przez energię twórczą. Po reaktywacji Something Like Elvis i w przerwach między koncertami znaleźli czas żeby stworzyć kolejne wydawnictwo pod szyldem Contemporary Noise Sextet. Materiał bardzo dobry i ciekawy. Gdzieś w wywiadach czy tekstach promocyjnych natknąłem się na wyświechtane stwierdzenie o ścieżce dźwiękowej do nieistniejącego filmu. Niby już trochę robi się ono wtórne, ale do muzyki zawartej na "Ghostwriter's Joke" pasuje jak ulał. "Walk With Marylin" czy, przede wszystkim, "Is That Revolution Sad" to wypisz-wymaluj muzyka do kina spod znaku noir. "Morning Balet" mogłoby zobrazować pościg ulicami amerykańskich miast w czasach prohibicji. Nie sądzę, żeby Alfred Hitchcock pogardził tematem z "Norman's Mother", a "Kill The Seagull, Now!" nie znalazło dla siebie miejsca w obrazie poświęconemu jakiemuś szczwanemu gangsterowi. "Old Typewriter" i "Chasing Rita" z kolei odnalazłyby się bez problemów w obrazach poświęconych perypetiom dzielnych stróżów prawa. Wszystkie historie oczywiście osadzone musiałyby być we wczesnych latach XX wieku. Nie sposób bowiem w trakcie jego słuchania się opędzić od uczucia przebywania w ciasnych, przepełnionych dymem z cygar zakazanych barów prowadzonych przez typów spod ciemnej gwiazdy.

Oczywiście, to tylko moje odczucia. Co nie zmienia faktu, że zapewne nie tylko mnie będzie się tego albumu świetnie słuchało, bo przyjemność z obcowania z nim jest równie duża jak z filmami z czasów kiedy liczyła się fabuła i aktorstwo, a nie gwiazdy i efekty specjalne. Można by w zasadzie uznać ten album za taki "jazz środka", w którym odnaleźć się mogą, zarówno fani tej muzyki, jak i ci, którzy nie mają z nią na co dzień do czynienia. Tyle, że tych drugich mogą trochę odstraszyć zbyt - jak dla przeciętnego zjadacza nut - kakofoniczne i pozornie trącące chaosem finały niektórych kompozycji. Pozostali nie powinni czasu spędzonego z "Ghostwriter's Joke" uważać za stracony. ---Kosa, antyportal.net

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru

back

1.    "Unaffected Thought Flow (part 1)"				play
2.    "A Girl Killed Nicely"
3.    "Procession In The Fog (With The Dogs Barkin'…)"
4.    "Nautilus"
5.    "New Machine On The Dance Floor"
6.    "No Marks, No Body, Not Guilty…"					play
7.    "Zero Gravity"
8.    "Unaffected Thought Flow (part 2)"

Musicians:
Double Bass, Bass Guitar – Patryk Węcławek
Drums – Bartek Kapsa
Guitar, Guitar [Baritone] – Kamil Pater
Piano, Electric Piano [Rhodes], Organ [Solina] – Kuba Kapsa
Tenor Saxophone, Baritone Saxophone – Tomek Glazik
Trumpet – Wojtek Jachna

CNQ convinces straight away to have their own idea for music, which is not only attractive but also perfectly produced. "Pig Inside The Gentleman" is the record everyone should reach for, the one of the best Polish releases in 2006. ---Piotr Lewandowski, PopUp Magazine

SOMETHING LIKE JAZZ Contemporary Noise Quintet - jazz music without jazz, film music without movie but something splendid instead! Despite the band's name suggesting noisy music for the chosen ones, CNQ appears to be a revelation for everyone. Beautiful, hard, romantic piano tunes in the dialogue with brass section. Simple and extraordinary emotional compositions leading to the climax which makes the flesh creeps while listening. Hair bristle on the heads of those who remember the musical past of CNQ's members... Bartek Chacinski, Przekroj

Contemporary impresses with maturity and class. There's elegance as well as punk energy. The compositions are unbelievably spacious but on the other hand all fulfilled with instruments - from the superb rhythm combo to the greatly equipped brass section. The roots of the most of CNQ's musicians reach harder music, sometimes even heavy metal what bears excellent interest. The compositions are vigorous and expressive. The name of the band must be remembered because it undoubtedly is Polish export commodity. --- Diginet Distribution Network

Doprawdy obawiałem się tego krążka. To przeniosło się na to, iż zrecenzowanie albumu "Unaffected Thought Flow" zajęło mi parę dobrych tygodni. Odkładałem te zaplanowane wcześniej czynności na później, jak gdyby forma uchronienia zespołu przed ewentualnym stosem nieprzyjemnych słów i sentencji.

Po prostu Contemporary Noise Sextet (niegdyś Kwintet) należą do grona rodzimych zespołów, których niezwykle mocno pokładam wielką nadzieję, iż osiągną sukces poza granicami Polski. Lecz niepotrzebnie martwiłem się, bo płyta "Unaffected Thought Flow" przerosła moje największe oczekiwania.

Nieco ponad dwa lata temu bracia Kapsa wydali swój debiutancki album Pig Inside The Gentleman, który był dla mnie swoistą trafioną próbą wyjścia z pewnych konwenansów trapiących różne środowiska muzyczne. Warto sobie o tym przypomnieć w nawiedzonej czarno-białym obrazami psychodeli Army Of The Sun. Nie inaczej jest i w tym wypadku. Więcej aniżeli można by udźwignąć. Nie jest to bodajże żadna forma eklektyzmu, gdzie wcześniej czy później chodzi o to, że coś nad czymś ma zapanować.

Na Unaffected Thought Flow dochodzi do niezwykle żłożonej, pokręconej synergii historii muzyków tego kolektywu. I nieco ponad to. No bo oszalały jazzgot dwuczęściowego, tytułowego "Unaffected Thought Flow" nie wziął się sam z siebie. Został tylko poruszony, jak w klockach domino, do działania przez ostrość i krnąbrność punk'a. Dzięki czemu dochodzi do wybornej, nieprzewidywalnej w środkach, symbiozy anarchicznego hardcore'u przerywającemu mu w połowie klasycznego, dynstygnowego jazzu.

Ale nie to jest moim zdaniem clue albumu Contemporary Noise Sextet . Poszli oni jeszcze dalej. Zaczarowany i podrążony w drum'n'bassowym rytmie "No Marks, No Body, Not Guilty" (ten mobiny kontrabas Patryka Węcławka), który przypomina mi, jakby Roni Size nagrywał swój debiutancki album w drodze na swój kolejny występ w USA. Wykrzesanie z jazzowej duszy i trip hopowej fabuły, która nawiedza ciężka perkusyjna bateria Bartka Kapsa w "Zero Gravity". Dla co najmniej dla tych "pozalekcyjnych" smaczków trzeba obowiązkowo mieć "Unaffected Thought Flow".

Album przeogromnie pojemny, dziwacznie folgujący podczas niesamowitej uczty. Tutaj nie ma miejsca na banały. Po prostu czapki z głów i basta. Udowadniają oni, że w moim prywatnym rankingu znajdują się (obok Robotobibok, Sing Sing Penelope i Pink Freud) w gronie wybitnych i rodzimych przedstawicieli awangardowego jazzu.

Mam nadzieje, że (podobnie jak to było w przypadku "Pig Inside The Gentleman"), drugi album tej ekipy będzie miał swoją międzynarodową dystrybucję w Wielkiej Brytanii, Szwecji, Japonii, USA oraz Niemczech. Po za tym muszę po raz kolejny poprawić moją listę najlepszych albumów za rok 2008. Bo nie może być, aby na tej liście nie znalazł się drugi album Contemporary Noise Sextet. --- joilet.blox.pl

download (,p3 @192kbs): uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka cloudmailru filecloudio oboom

back