Polish Music

Leszcze - Dziewczyna cud (2004)

2010-05-13T20:30:00Z

Leszcze - Dziewczyna cud (2004)


1. Fakt
2. Szary świat
3. Dziewczyna cud
4. Zły gość
5. Zielone oczy
6. Mary
7. Kim jest ona?
8. Amore Mio
9. Hipnotyzuj miłość
10. Zacząć nowy dzień
11. Obudź się
12. Zły gość (klubowy)
13. Nie jestem Supermanem
14. Green Polish Ice

Klimat zadymionej knajpy. 4 rano. Spokojna płyta. Bez pazura, bez tekstów w stylu: zdejmę swe onuce, będzie dobrze Ci. Może Maciek Łyszkiewicz za bardzo wyeksploatował się w "Łyczaczy" i za dużo klimatu rumby przeniósł na tę płytę? Może Maćkowi Miecznikowskiemu tak dopiekło chore ucho, że miał siłę napisać tylko dwie piosenki? Hitowe i dla mnie kultowe kawałki z poprzedniej płyty "B.Justyna", "Daj nogą w przód", "Taniec disco", "Bo mnie się zima nie ima" nie były autorstwa Maćka Łyszkiewicza. Po przesłuchaniu najnowszej płyty Leszczy powiem, że... chwała Bogu :(. Chłopaki napiszcie coś sami, bo wychodzi to Wam znacznie lepiej! Ponieważ uwielbiam Leszczy to wybaczam tę nie za bardzo udaną płytę, ale apeluję o powrót do Kołobrzeg `79, Połomski i festiwale i dancingi z PRLu. Granie na latynoską modłę nie bardzo tu pasuje. Coś pozytywnego na koniec: okładka super! Ma w sobie dużo z Barbie:). Jeśli kochasz Leszczy - kup płytę i wybacz chłopakom. --- Anna Chojnacka, merlin.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare gett

back

Leszcze - Kombinuj dziewczyno (2003)

2010-05-14T17:09:13Z

Leszcze - Kombinuj dziewczyno (2003)


01. Kombinuj dziewczyno
02. B. Justyna
03. Daj nogą w przód
04. Taniec disco
05. Bo mnie zima się nie ima
06. Każdy
07. Pero pero proszę pani
08. Genowefa
09. A ja wolny jak ptak
10. Pidu pidu
11 Kocham nieprzytomnie

Muzycy:
    Maciej Miecznikowski - wokal, trąbka
    Jacek Sadowski - kontrabas, gitara basowa
    Piotr Chrapkowski - instr. klawiszowe
    Bartosz Staniszewski - (ur. 29 listopada 1980 roku w Gdyni), gitara, menedżer
    Adam Wendt - saksofony
    Artur Siwek - perkusja
    Lucjan Sierpowicz – trąbka

Leszcze sporo ostatnio kombinują. Na festiwalu opolskim stali się bohaterami małego skandalu: Wojciechowi Młynarskiemu zdecydowanie nie przypadło do gustu, jak jego „legendarne” Jesteśmy na wczasach uzupełnili fragmentem jednej z piosenek Jerzego Połomskiego. Wokalista Leszczy – Maciej Miecznikowski udziela się w telewizji jako prezenter programu, w którym przechodnie śpiewają wybrane piosenki. Albo jako konferansjer na koncercie grupy Kombi. Ciekawe, czy ten medialny szum wokół Leszczy wpłynie pozytywnie na wyniki sprzedaży ich nowej płyty?

Leszcze to zjawisko na polskiej scenie muzycznej coraz bardziej podejrzane. Zaczynali od pewnej formy, zahaczającego także o rock, kabaretu – ich żarty muzyczne były mocno rubaszne i nie wszystkim musiały odpowiadać, ale przynajmniej wiadomo było, z czym do gości... Ostatnio wszakże wypływają na szersze estradowe wody. Za sprawą bardziej rozbudowanego instrumentarium (dęciaki, smyczki) i większej dbałości o aranżacje swoich utworów zdają się aspirować do miejsca w pierwszej linii polskiej piosenki. Muzycznie – całkiem nieźle tam pasują. Tworzą zgrabne, wpadające w ucho, melodie, kompozycje budowane są standardowo, trącą myszką jak trzeba. Dają się zauważyć fascynacje muzyką latynoamerykańską (B.Justyna, Daj nogą w przód), źródłem inspiracji bywa też dyskotekowy kicz drugiej połowy lat siedemdziesiątych (Taniec disco). Nie są to melodie specjalnie porywające, ale i nie przeszkadzają. Pasowałyby do konserwatywnego radia, gdyby nie to, że rubaszne i „politycznie niepoprawne” podejście do świata Leszczom nie przeszło. Teksty zazwyczaj traktują, jak to się mówi, o d... Maryni (i to zazwyczaj nie całej). I nawet hasła skądinąd chwalebne (jak czuj się młody niezależnie od wieku) podawane są w – powiedzmy – wątpliwie szczeniackiej formie (To niemożliwe/ Spadły mi kapcie/ Gdy zobaczyłem tańczącą babcię – cytat z Daj nogą w przód). Może komuś się ta maniera spodoba, dla mnie jest żenująca. Nawet jeśli wziąć poprawkę na to, że cała twórczość Leszczy podszyta jest pastiszem. Zawsze jednak mogę posłuchać rady zespołu wyśpiewanej w A ja wolny jak ptak: Gdy melodia ci się znudzi – wyłącz radio, idź do ludzi. Dzięki i za to. --- Wojciech Machała, Teraz Rock

download: uploaded 4shared ziddu divshare gett

back

Leszcze – Koniec Z Dziewczynami (2010)

2010-05-17T11:29:13Z

Leszcze – Koniec Z Dziewczynami (2010)


1. Wycelujcie (1:51)
2. Weekend (3:00)
3. Numer Telefonu (3:54)
4. Juz Zapomnialem Ciebie Nina (3:49)
5. Spadochroniarz Barok (1:26)
6. Kto Cie Zna Lepiej Niz Ja (3:03)
7. Znow Rzucilas Mnie (4:21)
8. Halina (3:43)
9. Spadochroniarz Katedra (1:08)
10. Ja Sie Z Toba Wykoncze (4:20)
11. Spadochoroniarz Tunk (0:50)
12. Blady Strach (3:55)
13. Napad Na Bank (4:05)
14. Spadochroniarz Mecz (1:05)
15. Don Badylo (3:47)
16. Tokio – Gdynia (3:35)
17. Spadochroniarz Polka (0:41)
18. Demografia (4:28)
19. Nie Dotykaj Mnie (3:42)
20. Wycelujcie (1:47)

Przed wypowiadaniem się na temat tej płyty trzeba przyjąć kilka założeń, które postawią muzykę Leszczy w odpowiednim kontekście: - jest to płyta kabaretu muzycznego; - ma to być zabawa i dla wykonawców i dla słuchaczy; - styl: wszystkiego po trochu. Po takich wyjaśnieniach z czystym sumieniem mogę płytę Leszczy polecić każdemu. Słuchając pierwszy raz tego materiału jednoznacznie nasuwało mi się porównanie do Andrzeja Rosiewicza i jego szaleństw z Asocjacją Hagaw. Na plus trzeba zapisać niezwykłą różnorodność sparodiowanych gatunków muzycznych. Każdy znajdzie myślę coś fajnego: od jazzowych akcentów do gotyku. Oczywiście z przymrużeniem oka i w bardzo profesjonalnych, instrumentalnych aranżacjach. Żeby nie było za słodko mam też kilka zastrzeżeń do Leszczy. Przede wszystkim chyba źle wybrali swoją propozycję na Eurowizję. Weekend nie jest najbardziej udanym kawałkiem a tym bardziej kawałkiem festiwalowym. „Napad na bank” zwojowałby o wiele więcej a jeśli nawet nie, to byłaby z tego lepsza zabawa dla sfrustrowanych Euromaniaków. Drugi minus to… kilka świetnych pomysłów muzycznych, które ewidentnie się zmarnują i nie wyjdą poza kabaretowo-festyniarski krąg. „Wycelujcie”, wspomniany „Napad na bank”, czy „Tokio – Gdynia” w wykonaniu Leszczy nikt nie weźmie na poważnie a szkoda. To naprawdę dobre kompozycje i - co ważniejsze - kompozycje zjadliwie zaaranżowane na orkiestrę. No cóż, każda inna (tzw. poważna) płyta dzięki tym 3-4 utworom okryła by się platyną. W przypadku Leszczy co najwyżej się z nich pośmiejemy. A może o to chodzi? Może to tak dobrze się słucha dzięki dystansowi, lekkości i śmiesznym tekstom bez napinki. Nie ważne. Z czystym sumieniem polecam najnowsze Leszcze fanom kabaretu. A wszystkim innym polecam wsłuchanie się w „Napad na bank” i „Tokio – Gdynia” – po prostu świetne kawałki. ---Paweł Zalewski, merlin.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare gett

back