01. Teraz, albo nie
02. Nie wyrażam zgody
03. Oko za oko
04. Inny ktoś
05. Every day, every day
06. Tyle słów
07. Skazani
08. Jeden gram
09. Tlen
10. Labirynt

Tomasz "Olej" Olejnik - vocals;
Wiktor "Dr. Wawro" Daraszkiewicz - guitar;
Dariusz "Kacper" Kacprzak - bass guitar;
Robert "Mały" Hajduk – drums.

Przez lata działalności Proletaryat dorobił się statusu legendy polskiej sceny na równi z kilkoma zaledwie kapelami. Przy tym nigdy nie zszedł z raz obranej ścieżki, zawsze grał mocno i bezkompromisowo, omijając szerokim łukiem możliwość zmiękczenia swojego przekazu. Zespół liczył się zapewne z tym, że nie zdobędzie raczej szerokiej publiczności, ale dzięki szczerości i wierze w swoje działania nigdy nie był oskarżany o "sprzedanie się" (przykłady z polskiej sceny można by mnożyć).

"Oko za oko" pokazuje, że Proletaryat nie zmienił się ani na jotę od czasu wydanej 5 lat temu "Prawdy". Muzyka grupy to w dalszym ciągu wybuchowa mieszanka wpływów muzyki metalowej, hardcore'a i punk rocka, choć bardzo słyszalny jest dziś w ich muzyce post-grunge'owy feeling. Czas nie stoi w miejscu więc momentami zauważa się elementy, które wcześniej się nie pojawiały lub były marginalne. Odrobinę stoner rocka słychać w singlowym "Nie wyrażam zgody" (zwłaszcza w brzmieniu gitar). W ostro komentującym świat "Skazani" da się odnaleźć echa twórczości Acid Drinkers (nie ma w tym z pewnością celowości, ale tak to po prostu brzmi). Pędzący na łeb na szyję wałek, ma wszelkie cechy by zostać koncertowym killerem. Utwór kończy świetna solówka gitarowa Witka Daraszkiewicza.

To, co powyżej to jednak raczej wyjątki. Generalnie bowiem fani Proletaryatu dostają na "Oko za oko" taką muzykę jakiej oczekują. Wybrany na pierwszy singiel "Nie wyrażam zgody" może z pewnością powtórzyć sukces poprzedniego hitu zespołu - "Ruchomego celu" z "Prawdy". Choć lżejszy, ma odpowiednie pokłady energii, tekst który nadaje się do śpiewania na koncertach oraz charakterystyczną melodykę. Z dużą mocą uderza "Every day, every day". Punkowy w zwrotce, z konkretnym grooviastym zwolnieniem w refrenie. Większość riffów to klasyka klasyk - posłuchajcie tych ciętych zagrywek w "Tlenie" lub "Skazanych". Jak napisałem wyżej, jest tu sporo wpływów sceny grunge i choć nie przeważają, to jest to duża niespodzianka, ale z pewnością pozytywna. Niespodzianką może być też ballada "Jeden gram", choć przecież nie pierwsza w ich dorobku. Stonowana, lekko zaśpiewana i robiąca naprawdę mocne wrażenie, zarówno muzycznie jak i tekstowo.

W warstwie tekstowej zaskoczeń nie ma żadnych. Oley celnie i z odwagą punktuje niesprawiedliwości świata i mroczne zakamarki ludzkiego umysłu ("Every day, every day"). Nie pozostawia wątpliwości, że ciągle jest buntownikiem ("Nie wyrażam zgody"). Temat przemijającego życia podejmuje w "Jednym gramie".

Serdecznie polecam spędzenie z nowym Proletaryatem tych kilkunastu minut, potrzebnych do przesłuchania albumu. "Oko za oko" to płyta koncepcyjnie spójna, pełna muzyki w dużym stopniu oczekiwanej po tym zespole, ale jednocześnie w pewien sposób świeżej. A przede wszystkim jest to muzyka, z której bije szczerość. Bardzo ważna, a coraz rzadsza w dzisiejszej muzyce rockowej cecha. ---Dominik Zawadzki, rockmagazyn.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mega mediafire

back

1. Podły
2. Ruchomy cel         play
3. Myśl
4. Do dna
5. Ból
6. Pokonani
7. Prawda              play
8. Punkt
9. Qrrara
10. Moc

Muzycy:
    * Tomasz Olejnik (śpiew)
    * Wiktor Daraszkiewicz (gitara rytmiczna, gitara elektryczna)
    * Dariusz Kacprzak (gitara basowa)
    * Robert Hajduk (perkusja)

Założony w 1987 roku Proletaryat uznawany jest za jeden z najlepszych zespołów "drugiego pokolenia" polskiej sceny rockowej. W swojej twórczości dowodzony przez Tomka "Oleya" Olejnika kwartet połączył punk rock z metalem tworząc nową, oryginalną muzyczną jakość.

"Nasze utwory są jak lustra, w których odbija się nasza rzeczywistość" - mówi o tekstach zespołu frontman Proletaryatu.

Płyta "Prawda" została nagrana w składzie: Tomasz "Oley" Olejnik (wokal), Dariusz "Kacper" Kacprzak (bas), Robert "Mały" Hajduk (perkusja) oraz nowy gitarzysta Wiktor Daraszkiewicz, który w 2008 roku zmienił Konrada "Wołowinę" Jeremusa. Daraszkiewicz wcześniej występował w grupach Rezerwat, Mrowisko i The Bootels. W latach 90. wydał solową instrumentalną płytę pod szyldem Daraszkiewicz Band. --- muzyka.interia.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto bayfiles

back

1 	Czarne Szeregi 	
2 	Mój Pokój 	
3 	Jak Długo 	
4 	Miasto 	
5 	Jak Psy 	
6 	W Imię Nieważnych Spraw 	
7 	Jeszcze Jeden Krok 	
8 	Ofiarny Stos 	
9 	Wystarczy Iskra 	
10 	Co Jest 	
11 	Kolesie 	
12 	Johnny B. Goode 	
13 	Nadine 	
14 	Dlaczego Ja (Live) 	
15 	Czy To Już Koniec (Live) 	
16 	W Imię Nieważnych Spraw (Live) 	
17	Video 	Mój Pokój 	
18	Video 	Czarne Szeregi

Bass, Vocals – Kacper
Drums [Bębny], Percussion [Blachy] – Pniaku
Guitars, Voice [Głos] – Siemion
Guitar [Solo] – Adam "Burza" Burzyński 
Vocals – Oley

No, w końcu ktoś się wziął za reedycje klasycznych polskich płyt. Osobiście uważam, że to bardzo dobry pomysł. Jest to dobra szansa dla młodszych słuchaczy, aby poznali kawał naprawdę dobrej muzy, zaś dla starszych szansa na wymianę mocno już zużytych nośników. Zwłaszcza, że chodzi tu o taki zespół jak Proletaryat. Aż się łezka w oku kręci na wspomnienie tych lat. Wydana po raz pierwszy w 1993 roku trzecia płyta zespołu jest kamieniem milowym w polskiej muzyce rockowej. "Czarne Szeregi" to album, który już wówczas był czymś nowym, świeżym i powalił wiele osób na łopatki. Po dwóch punkowych płytach Proletaryat zdecydował się na krok, który według samych muzyków był jednym z najbardziej ryzykownych w ich karierze. Oj chciałbym, żeby inne zespoły też tak ryzykowały… Krążek okazał się być najlepszym wydawnictwem w historii zespołu. Dzisiaj, co z przykrością muszę stwierdzić, nikt już tak nie gra. Album "Czarne Szeregi" zawiera świetnie zagrany rock i to w cięższej odmianie. Wszystko zagrane z polotem, czadem i to takim, że kawałki wywalają z butów i powodują mechaniczne podrygi ciała. Kto nie zna tego albumu, niech natychmiast go nabędzie i niech przekona się sam jak powinno się grać rocka w tym kraju. Jest to bardzo dobra alternatywa dla tej całej papki oferowanej przez media. Takie hiciory jak "Mój Pokój", "Miasto", "Ofiarny Stos", czy tytułowy numer "Czarne Szeregi" nawet po 11 latach robią wrażenie. Polecam absolutnie wszystkim. ---Asia Szyra, kultura.onet.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back

1 	Wiedziałem Mam 	4:50
2 	Pragniemy 	4:29
3 	Modlitwa 	5:45
4 	W Czyim Imieniu 	3:45
5 	Pełni Wiary 	3:44
6 	9 Kul 	3:06
7 	Jak Ogień I Lód 	5:42
8 	Być Czy Być 	4:02
9 	Eutanazja 	2:30
10 	S.K.A. 	4:33

Tomasz Olejnik "Oley" - vocals
Robert Hajduk "Mały" - drums
Dariusz Kacprzak "Kacper" - bass
Jarosław Siemienowicz "Siemion" - guitar

Muzyka z nowej płyty Proletaryatu potrafi zaskoczyć. Zmieniło się samo brzmienie, które jest zdecydowanie bardziej nowoczesne i uszlachetnione. Już w otwierającym płytę ,,Wiedizałem mam'' intensywny rytm zostaje dodatkowo ,,podbity'' przez elektroniczne wstawki. Niemal doom metalowy ,,Pragniemy'' to z kolejny przykład ,,nowego'' oblicza grupy. Oparta na hipnotycznym motywie ,,Modlitwa'' kojarzy mi się trochę z dokonaniami Toola co dodatkowo podkreśla patetyczny śpiew Oleya. Pomimo tego utwór ten należy do najbardziej udanych na płycie.

Generalnie na ,,ReC'' dominują właśnie takie wolne i majestatyczne kompozycje. Trochę żywszy, rozkołysnay rytm pojawia się w ,,W czyim imieniu'', który mógłby z powodzeniem sie znaleźć na ,,Czarnych szeregach'' lub na ,,IV''.

Duże wrazenie robi utwór ,,Pełni wiary'' oparty na monotonnym, sabbatowym riffie i ,,dusznym'' nastroju. Bardziej dynamiczny ,,9kul'' wyróżnia się zadziornym śpiewem Oleya i dyskretnymi elektronicznymi przeszkadzajkami. Balladowy charakter ma ,,Ogień i lód'' z orkiestrowym tłem klawiszy i wyrazistym, nieco industrialnym rytmem. ,,Być czy być'' zwraca uwagę ,,ciętymi'' riffami gitary i orientalnym klimatem. ,,Eutanazja'' to z kolei ciekawy przykład połaćzenia bluswoego pulsu z mocnym i czas=dwym graniem.

Album zamyka pogodny i trochę odstający od całości ,,SKA'' w którym Oley śpiewa prawie jak Adam Nowak z Raz,Dwa, Trzy. Obok muzyki wązne są także teksty traktujace o sensie życia, wierze. Oczywiście może trochę przeszkadać fakt,że wiekszość kompozycji jest zagrana w tej samej tonacji i brak solówek gitarowych(może był to zabieg zamierzony?).

Nie zmienia to jednak faktu,że Proletaryat nagrał dobrą płytę, która nie powinna rozcarować zwolenników mocnego grania. ---muzol.com.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Jak ptak
2. Do góry
3. Nowy wspaniały świat
4. W letnią noc
5. Mój czas
6. Przemijanie            play
7. Chcę wiedzieć
8. Wygram
9. Na wznak
10. Droga
11. Piach i śnieg
12. Nie masz nic          play
13. On mówi

Skład:
 Tomasz Olejnik • voc
 Dariusz Kacprzak • bg / voc
 Piotr Pniak • dr
 Jarosław Siemienowicz • g

Niewiele znam takich zespołów. Jestem pewny, że w ogóle mało takich grup istnieje. Proletaryat to reprezentant gatunku już wymarłego. Dzisiaj nikt tak nie gra i chyba dlatego ich muzyka smakuje tak jak nigdy...

W latach '90 ekipa Proletaryatu była jedną z najbardziej znanych i cenionych jednocześnie załóg w naszym kraju. Każda płyta tego zespołu była wyczekiwana z autentyczną niecierpliwością. Nie ma się co dziwić w końcu Proletaryat ciężko na ów sukces zapracował. Ich muzyka wywodzi się w prostej linii z rebelianckiego punk rocka, zresztą tak właśnie grali na początku działalności. Później przyszedł czas na metal. Ukazały się "Czarne Szeregi", płyta która do tej pory jest jednym z najbardziej cenionych krążków w historii polskiego ciężkiego grania. Zwieńczeniem łączenia sceny punkowej i metalowej jest opisywana tutaj płyta "IV".

Od pierwszych taktów słychać, że zespół dojrzał. "Jak ptak" to świetny metalowy kawałek, który zaszczepia w naszym umyśle ten charakterystyczny "sound". Dzięki niezłemu refrenowi utwór szybko zapada w pamięć. Takie kompozycje jak "Na wznak" czy "Nowy wspaniały świat" idealnie pokazują oblicze Proletaryatu A.D. 1994, ale prawdziwymi killerami na tej płycie są dwa utwory, które w moim rankingu znajdują się w czołówce listy wszechczasów. To jak wybornie brzmią - "W letnią noc" i "Nie masz nic" nie daje się opisać. Tego trzeba posłuchać!!! Jednak nawet Proletaryat nie był w stanie oprzeć się modzie na ballady. Mamy więc na "IV" utwór "Przemijanie", który w gruncie rzeczy nie jest taki zły jaki by mógł być.

Podsumowując - legenda polskiego rocka i jej twórczość to rzecz obowiązkowa dla wszystkich fanów hałasu znad Wisły. Polecam! --- metal.pl

download (mp3 @128 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Chlajmy
2. Proletaryat
3. Zostanę żołnierzem
4. Gdy umierają Bogowie
5. Na rogu ulic
6. Wstawaj
7. Hej naprzód marsz
8. Red rain
9. Wała
10. Tienanmen
11. Oszukany
12. Odezwa
13. Demo blues

    Tomasz Olejnik – wokal
    Jarosław Siemienowicz – gitara
    Dariusz Kacprzak – gitara basowa
    Zbigniew Marczyński – perkusja

Proletaryat powstał w Pabianicach w listopadzie 1987 roku utworzony przez Tomasza "Oleja" Olejnika, Dariusza "Kacpra" Kacprzaka i Jarosława "Siemiona" Siemienowicza. Pierwszym perkusistą formacji został Robert Szymański. Dzięki prostej muzyce gitarowej mocno osadzonej w tradycji punk rocka lat 70 oraz tekstom opisującym problemy, z jakimi na co dzień borykają się szarzy, zwyczajni ludzie grupa szybko zdobyła zaufanie punkowej publiczności. Pierwszy koncert odbył się w maju 1988 r. na jednym z lokalnych przeglądów. Wkrótce Proletaryat został zakwalifikowany do konkursu Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. W 1988 roku nagrane zostaje demo zatytułowane "Revolt", które wyszło w niezależnej firmie Kaszana Warsaw Factory, a podobno nawet za granicą. Wydawnictwo zainteresowała znanego realizatora dźwięku Andrzeja Puczyńskiego (eks-Exodus), który zaproponował grupie rejestrację płyty. W trakcie sesji Proletaryat pojechał do Jarocina, skąd wywiózł nagrody publiczności i dziennikarzy. Teksty z pierwszej płyty, w rodzaju "Chlajmy" dobrze pokazują, że Proletaryat potrafił wtedy wypośrodkować między poważnymi treściami a kpinami. Nie był to jednak rockowy kabaret. Chodziło o to, żeby dotknąć poważnych problemów, ale też trochę zakpić. To samo z "Zostanę żołnierzem": tak bardzo chcę pójść do wojska, wezmę karabin i będę strzelał do ludzi... --- muzyka.onet.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mega mediafire bayfiles

back

1 	Exit 	1:38 		
2 	Szybko o zyciu 	2:17 		
3 	Srajmy 	2:47 		
4 	Mamy tysiac lat 	3:04 		
5 	Juz koniec 	2:38 		
6 	Ogien rewolucji 	2:50 		
7 	Zrywaj sie mala 	2:31 		
8 	Zywe trupy 	2:00 		
9 	Pokoj z kula w glowie 	2:47 		
10 	Dlaczego ja 	5:17 		
11 	Sumienie generala 	3:23 		
12 	Zadania wladzy 	1:51 		
13 	Karaluch 	2:27 		

    Tomasz "Oley" Olejnik – wokal
    Jarosław "Siemion" Siemienowicz – gitara
    Dariusz "Kacper" Kacprzak – gitara basowa
    Zbigniew "Mały" Marczyński – perkusja

Od właśnie tego krążka rozpoczęła się rewolucja made by Proletaryat. Ich siłą była prostota, bunt przeciwko utartym schematom. Wybuchowa mieszanka z punk rockowego pogranicza. Proletaryat ujawniał się w najbardziej przełomowych momentach. Do bólu prawdziwe teksty nazywające rzeczy po imieniu. Z jednej strony poważne polityczne wyzwania, jak "Sumienie generała" czy "Pokój z kulą w głowie", a z drugiej proste przesłanie kawałka "Karaluch". Zremasterowany krążek z bonusowymi nagraniami musi trafić na półkę każdego szanującego się fana punk rocka! --- empik.com

download (mp3 @128 kbs):

yandex mega mediafire bayfiles

back