01.Warszawo, Ty Moja Warszawo
02.Panna Andzia Ma Wychodne
03.Stachu (Mix)
04.Baby
05.Jedna, Jedyna
06.Jadwiga i Grzybki
07.Malowana Lala
08.Panna Walercia
09.Tango Czerniakowskie
10.Cztery Mile Za Warszawa
11.Barbara
12.Hanko 
13.Felek Zdankiewicz
14.Komu Dzwonią
15.Małgorzatka
16.Warszawa Da Się Lubić

Accordion – Ryszard Klimczewski
Arranged By, Adapted By – Eugeniusz Fedorczyk
Banjo – Marian Żbikowski
Conductor – Władysław Jaworski
Guitar – Jan Sielski, Kazimierz Żbikowski, Witold Jastrzębski, Zdzisław Siemaszko
Trumpet – Tadeusz Pytel, Zdzisław Moskalski
Violin – Bernard Adam, Ryszard Szymański, Zbigniew Kaszewiak
Vocals – Jan Sielski, Ryszard Szymański

Kto ich nie zna? Czy jest osoba, która mieszkając w Warszawie, spacerując ulicą Chmielną, Nowym Światem czy przechadzając się po warszawskiej Starówce nie spotkała nigdy grupy ulicznych muzyków? Ubrani w kraciaste marynarki i okrągłe czapki „oprychówki”, grający i śpiewający o Warszawie eleganccy panowie- to obecny skład dawnej „Warszawskiej Orkiestry Ulicznej z Chmielnej”, zespołu, który przez ponad 80 lat gra na ulicy niezapomniane szlagiery Warszawiakom i przyjezdnym gościom, dzieciom i starcom, zakochanym parom i samotnym duszom, ulicom, placom i kamienicom, imponując nierzadko także wybitnym koneserom muzyki poważnej swoją swobodą i autentyzmem wykonawczym odgrywanych piosenek czy utworów. Mimo, że pewną część współczesnej młodzieży mogą drażnić brakiem otwartości na najnowsze muzyczne trendy, nowe mody i hałaśliwy jazgot, którym próbuje ona zagłuszyć prawdziwe uczucia i wartości będące w muzyce, to innym przywołują wspomnienia, wyciskają łezkę z oka, są dla wielu żywym pomnikiem historii, łącznikiem pokoleniowym i świadectwem minionych epok; nie bez przyczyny mówią o sobie, że: „Grali za sanacji, za okupacji, nie dali się komunie, nie przestraszyli stanu wojennego, a dzisiaj jak zwykle można ich spotkać na warszawskiej ulicy”. Chociaż skład zespołu się zmieniał, wysiłek dźwigania instrumentów wzrastał wraz z wiekiem, muzycy korzystali z tych charakterystycznych dla kapel podwórkowych instrumentów- akordeonów, skrzypiec, bandżol, gitar, kontrabasów, klarnetów, trąbek, bębnów, a śpiew nie przypominał operowego bel- canta, pomimo tego, że występy uliczne niejednokrotnie były uzależnione od warunków pogodowych, z którymi też trzeba było umieć sobie radzić, to „wygrali” oni dwie Złote Płyty Polskich Nagrań, nagrody Prezydenta Warszawy, grali na wielu weselach, przyjęciach, dancingach w najlepszych lokalach w Warszawie, stali się popularnym w całej Polsce i niedoścignionym wzorem klasycznej „hauzerki”, wzorem dla wykonawców piosenek m.in. folkloru warszawskiego. Któż nie zna „Balu na Gnojnej”, tanga „Hanko”, „U cioci na imieninach”, „Stachu” czy „Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka”. Zespół ten odgrywając te i inne szlagiery zyskał sobie popularność i serca wielu słuchaczy, publiczności na całym świecie- jeżdżąc z estradą na koncerty za granicę. Stał się prawdziwą wizytówką Warszawy, atrakcją turystyczną i ważnym elementem jej pejzażu, dzięki stałym miejscom występów na ulicy Chmielnej. Stefan „Wiech”- Wiechecki zwykł mawiać o występach Orkiestry „filharmonia pod chmurką”… ---Maciej Klociński, pisarze.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex mediafire uloz.to gett

back

A1 	Serce W Plecaku 	
A2 	Rozszumiały Się Wierzby Płaczące 	
A3 	Wróg Napadł Na Polskę 	
A4 	Dnia 1-go Września 	
A5 	Dziś Do Ciebie Przyjść Nie Mogę 	
A6 	Deszcz Jesienny 	
B1 	Kto Handluje Ten Żyje 	
B2 	Pierwszy Sierpień 	
B3 	Gdy W Noc Wrześniową 	
B4 	Pałacyk Michała 	
B5 	Nalot 	
B6 	Marsz Mokotowa

Accordion – Ryszard Klimczewski
Banjo – Marian Żbikowski
Conductor – Władysław Jaworski
Guitar – Jan Sielski, Kazimierz Żbikowski, Witold Jastrzębski, Zdzisław Siemaszko
Trumpet – Tadeusz Pytel, Zdzisław Moskalski
Violin – Bernard Adam, Ryszard Szymański, Zbigniew Kaszewiak
Vocals – Jan Sielski, Ryszard Szymański

Warszawski zespół muzyczny utworzony w 1928 r. z inicjatywy Władysława Jaworskiego przez bezrobotnych wówczas instrumentalistów i śpiewaków. Początkowo dwunastoosobowy, grywał na ulicach przedwojennej Warszawy, na Pradze, Saskiej Kępie i Mokotowie, najczęściej jednak w Śródmieściu na Chmielnej, od czego później wzięła się nazwa zespołu.

W czasie okupacji wykonywał piosenki, które dodawały otuchy, zagrzewały do walki, pozwalały przetrwać. Kilku muzyków trafiło do obozów koncentracyjnych.

Po wojnie w sześcioosobowej obsadzie wznowił działalność artystyczną na warszawskich ulicach. Koncertował także w NRD, RFN, we Francji oraz w ośrodkach polonijnych Kanady i USA.

Jego repertuar spopularyzowały audycje radiowe i programy TV, m.in. Szał na Gnojnej i Bal na Gnojnej.

Z ponad trzystu piosenek zachowało się zaledwie trzydzieści sześć na trzech LP Tango apaszowskie, Zakazane piosenki i Wspomniałem ten dzień, wydanych przez Muzę, oraz w nagraniach archiwalnych Polskiego Radia. --- archiwum.bibliotekapiosenki.pl

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire uloz.to mega 4shared cloudmailru gett

back

1. Panna Andzia ma wychodne
2. Syn ulicy
3. Piwko na syrku
4. Bal na Gnojnej
5. Jadziem panie Zielonka
6. Hanko
7. Białe bzy
8. Cicha woda
9. Tęsknota
10. Murka
11. Kogutka w ogonek
12. Tango milonga
13. Ballada bokserska
14. Szklarz Urbanek

Jan Mulewicz – vocals
Jerzy Jastrzębski – accordion
Kamil Jastrzębski – keyboards
Sebastian Jastrzębski – guitar
+
Danuta Błażejczyk - vocals
Sylwester kozera – banjola
Ireneusz Kozłowski – double bass
Apoloniusz Piętkowski – clarinet, saxophone

Początki Zespołu, to lata 26 - 27 ubiegłego stulecia, kiedy to w Bielańskiej knajpie „U Bochenka" zagrała po raz pierwszy grupa młodych muzyków, pod wodzą braci Jaworskich, Gienia i Władka. Tak się ich muzykowanie spodobało, że sypnęły się zamówienia na wesela, chrzciny, /czasem w odwrotnej kolejności/, imieniny, a bywało, że i pogrzeby. Jako, że był to czas wielkiego kryzysu, grosza wciąż brakowało, chadzało się na tak zwaną „hauzerkę", czyli granie podwórkowo-uliczne w licznym i doborowym gronie połykaczy ognia, kobiety-gumy, czarodziejów, akrobatów i klaunów. W ten sposób kapele uliczne zdobyły sobie stałe miejsce w panoramie Warszawy.

Kiedy wybuchła II wojna, kapele w zmniejszonych ze względów bezpieczeństwa składach, stały się ważnym ogniwem walki konspiracyjnej, grając na ulicach, podwórkach i w tramwajach patriotyczne i satyryczne piosenki, które po wojnie trafiły do filmu „Zakazane piosenki". Nagrała je grupa braci Jaworskich.

Po wojnie sytuacja stała się co najmniej dziwna, bo tak zwana „władza ludowa", nie bardzo wiedziała co zrobić z licznie działającymi grupkami muzyków, którzy nadmiernie korzystali z wolności słowa, przyprawiając rządzących o ból głowy. Mimo jednak szykan, przepędzania z ulic i stosowania wszelkich możliwych utrudnień, muzyczna ferajna dotrwała do roku 56, kiedy to zaczęła się sławetna „odwilż" i nastąpił w temacie „piosenka uliczna", zwrot o 180 stopni. Wówczas kilka oddzielnie grających grupek muzycznych połączyło się i zaczęło grać na ul. Chmielnej. Tej dużej, bo 17 osobowej grupie przewodzili również bracia Jaworscy. Wtedy to pojawił się w zespole Gienio Fedorczuk, muzyk o uznanej pozycji, nagrywajacy w Polskim Radiu i zaprotegował grupę jedynemu wówczas producentowi fonograficznemu- Polskim Nagraniom. Był rok 60, nagrania szły pełną parą, ale zespół nie miał nazwy. Wówczas ktoś powiedział:- skoro gramy na Chmielnej, to jesteśmy "Orkiestra z Chmielnej". I tak już zostało do dziś. W 62 roku została nagrana druga płyta - „Zakazane piosenki" i obie uzyskały status „Złotej płyty", co w tamtych czasach oznaczało sprzedaż minimum 200 tys. egzemplarzy każdego tytułu.

Niewątpliwy sukces edytorski stał się podstawą do dalszych występów, tym razem już bardziej oficjalnych, a od roku 70, kiedy to z ramienia Stołecznej Estrady, a potem Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych - potentatów na rynku estradowym, nastąpił ciąg występów w całej Polsce a także za granicą.

Obecnie orkiestra mimo licznych występów estradowych, zaproszeń na koncerty z całego kraju, pozostała wierna swojemu pochodzeniu. Czasami muzycy wychodzą na podwórka i ulice: Chmielną, skąd wywodzi się ich nazwa, warszawskie Stare Miasto i grają stare, sentymentalne przeboje, starszym słuchających z ich z ogromną nostalgią i radością, młodszym aby wiedzieli, poznali, zrozumieli. I trafiają do tych wychowanych na ich przebojach i do tych słuchających muzyki rockowej i popowej. --- orkiestrazchmielnej.pl

download (mp3 @320 kbs):

oboom yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back