01. 21:37
02. Judasz
03. Dominus
04. I'm the Man
05. Ishrael
06. God
07. Satine
08. Mia
09. Pax
10. Bojownik 2
11. Babel
12. Feniks

Sebastian "Borel" Górski - drums;
Marcin "Cimas" Szeremeta - guitar;
Mateusz "Matek" Lazar - guitar;
Marcin "Baloo" Bal - keyboards;
Tomasz "Skaya" Skuza - bass guitar, vocal
+
Olcia Rychter - prayer (05);
Piotruś Szeremeta - prayer (05)

Info wydawcy:

Zespół QUO VADIS istnieje od 1988 roku. Jest jednym z czołowych przedstawicieli polskiej sceny "czadowej" uznanym i docenianym w kraju i za granicą. Wystąpił na wielu festiwalach m.in. Metalmania '94, '95, Jarocin '89, '92, Przystanek Woodstock '95, '96, '97, '99 a także w Kopenhadze na "It's Alive '94", gdzie był jedynym gościem zaproszonym z zagranicy, Rostocku, Frankfurcie, Przystanek Chicago 2002.

QUO VADIS ma na swoim koncie sześć płyt długogrających: "Quo Vadis", "Politics", "Test Draizea", "Uran", "Po" oraz "Król", które sprzedały się w łącznej liczbie około 100 tysięcy egzemplarzy i otrzymały wiele pochlebnych recenzji w muzycznej prasie (Metal Hammer, Tylko Rock, Brum, Super Expres i innych). Na płycie "Uran" gościnnie wystąpiła sama Mira Kubasińska - legenda polskiego bitu.....

Przed laty firma Rock'n'roller udzieliła wsparcia metalowej formacji Quo Vadis wydając album zatytułowany "Po". Od tamtej pory wiele się zmieniło ale stare nawyki pozostały. Do katalogu Jimmy Jazz trafił najnowszy album szczecińskiej grupy znanej doskonale fanom metalu - choć nie tylko bo zespół wziął udział w projekcie "Muzyka przeciwko rasizmowi" zamieszczając, na wydanej z tej okazji płycie, swoje nagrania, a wiele osób pamięta do dzisiaj ich koncertowe wykonania m.in. coverów Ramones.

Dzisiaj kapela przeszła na nieco mroczniejsze pozycje niż przed laty nakłaniając Jimmy Jazz do odwiedzenia piekła.... Zjazd w dół rozpoczyna się w dniu premiery albumu o tytule "Babel" zawierającego 12 premierowych kawałków otrzymanych w mrocznym ale bardzo energetycznym klimacie.... Doskonale zrealizowany materiał, monumentane brzmienie, klimat i naszpikowane energią kompozycje to główne zalety tej płyty, której pełnego odkrycia nie powinien sobie odmówić żaden szanujący się fan metalu. ---wsm.serpent.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru uplea

back

01] Dzihad
02] Zegary
03] Umarl król
04] Portret
05] Era
06] Petnia
07] Siódmy krąg
08] Tornado
09] Nie dla mie…
10] Sodoma
11] Dzień sądu
12] Ogień
13] Assassin
14] Wicher

Tomasz "Skaya" Skuza - Vocals, Bass
Marcin "Cimas" Szeremeta - Guitars
Marcin "Baloo" Bal - Keyboards
Paweł "Młody" Kamiński  - Drums

"Król" to bodajże szósta płyta Quo Vadis, którego początki sięgają końca lat osiemdziesiątych, jednak czasy, gdy większości fanów metalu w Polsce ta nazwa coś mówiła minęły chyba bezpowrotnie. Któż jeszcze pamięta takie kawałki jak "NKWD", "Ból Istnienia" czy "Monofobia" i ten własny thrashopodobny styl z rozpoznawalnym na każdym kroku zdartym głosem Skayi? Ten stan zapomnienia być może zmieni się właśnie za sprawą nowemu albumu, a grupa znowu wróci do łask, to jednak dopiero czas pokaże.

A jaki jest ten nowy materiał Quo Vadis? Przede wszystkim to album nieco zróżnicowany i przynoszący trochę niespodzianek dla kogoś, kto znał ten zespół wcześniej. Już pierwsze dwa utwory, a szczególnie "Zegary", zbiły mnie z tropu swym industrialno-metalowym klimatem i mocnym beatem. Zapowiadało się ciekawie, nowy kierunek rozwoju szczecińskiej ekipy zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Czyżby mimo wszystko aż taka zmiana? No może aż taka to nie, ale na pewno teraz jest to już inny zespół niż dawniej - muzycznie dotknięty powiewem nowoczesności, w którym wciąż jednak pobrzmiewają echa starych kawałków ("Portret" czy przeplatające się riffy Slayera i późnej Sepultury w "Assassin"). Kompozycje nowego Quo Vadis opierają się na lekko metalicznych gitarach o tnących "krawędziach", bardziej śpiewnym, melodyjnym wokalu Skayi, a ważnym elementem stały się klawisze. Partie tego instrumentu gęsto wypełniają przestrzeń, wielokrotnie dośc kosmicznymi dźwiękami, a nie są tylko "gotyckawym" plumkaniem. Całość spina produkcja, którą charakteryzuje "piaskowe" brzmienie tworzące dość specyficzny klimat tego wydawnictwa.

Nie ukrywam, że ostatni album Quo Vadis zrobił nam mnie dobre wrażenie. Z typowego metalowego i "zabawowego" zespołu, na "Królu" grupa przerodziła się w twórców muzyki ciekawej i urozmaiconej, nadal oczywiście osadzonej w metalowej stylistyce, mimo to nie zapominając o swoich korzeniach. Obecne oblicze Szczecinian może zdziwić fanów, ale powinno także przysporzyć im nowych, bo warto sięgnąć po ten krążek. --- m00n, rockmetal.pl

Yeah, I said it, I like the Polish Quo Vadis way more than I like the Canadian one. Now let's get down to why any death/thrash fan MUST get this album.

As far as death/thrash (or really any thrash) is concerned, you have tons of bands trying to have that "old school" feel and sound, and then you have others that push the envelope. These guys are one of the envelope pushers. First, the overall sound is much smother than your typical death/thrash band, however they still maintain a fair amount of punch and crunch. They did this by taking death thrash that was balls-ass heavy and put it at a slightly slower pace, but not too slow. The slowest they ever get is probably comparable to Celtic Frost - "Into Crypts of Rays" speed. However the faster material is probably a little faster than the material on Cancer's "The Sins of Mankind." So it's not lightning fast, but it's fast. They added a light touch of keyboard to this too, just enough that it smooths things out, but doesn't overpower and become the main focal point. Another thing they did to accomplish this was to add a catchier, almost groove style to the death/thrash formula. Don't be frightened by that - it is catchier/groovy in a good way, that makes it more memorable and more fun to listen to. The vocals are also not that harsh by comparison. They still have a slight crunch to them, and added with the Polish language, it makes them sound that much heavier, but they are smooth. Imagine Static-X (yuck!) vocals that don't suck, put over REAL metal.

Definitely pick this one up if you happen across it. The only reason I gave it a 98 instead of a 100 is because in my opinion, if they had just a little bit more crunch to their guitar tone, it would be perfect. ---anathematized_one, metal-archives.com

download (mp3 @320 kbs):

salefiles yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

01. Ameryka
02. Politics
03. Z prochu w proch
04. Pretty woman
05. Obojętność
06. Anomia
07. Mówisz mi
08. Przyjaciele
09. Zagłaskać na śmierć
10. Przeznaczenie
11. Serce
12. Wave

Tomasz Skaya - bass guitar, vocal;
Wojciech "Łysy" Słabicki - drums;
Jacek "Czarny Miś" Gnieciecki - guitar;
Mariusz "Bączek" Bączkiewicz - guitar
Robert "Ścierewko" Büttner - performer (tyracz)
+
Grzegorz Kułaga – keyboards

Istnieje takie przekonanie, że Quo Vadis skończyło się po pierwszej płycie. Ja się z tym kompletnie nie zgadzam. Wydany w 1993 roku, drugi album Quo Vadis „Politics” to ze wszech miar świetna płyta. Tym razem zespół zrezygnował z nagrywania po angielsku i niech nikogo nie zmyli tytuł, bo z jednym wyjątkiem, teksty są po polsku.

Tym wyjątkiem nie jest utwór tytułowy, gdzie autorzy dobitnie przekazują co sądzą o politykach. „Leją potokiem słów bez żadnych znaczeń…” - jakie to aktualne. W ogóle teksty na tej płycie uważam za bardzo dobre, a szczególnie podobały mi się jak miałem czternaście lat. Najważniejsze jednak, że Skaya potrafił w idealny sposób dostosować polski język do muzyki heavy/thrash metalowej. Wokalizy są bardzo fajne i włączając sobie tą płytę po latach łapię się na tym, że dosłownie wszystkie teksty znam na pamięć. Największym hitem jest chyba utwór „Przyjaciele”: „Płacz, płacz łagodzi ból, łzy, łzy wyleją smutek.”, a także „Serce”: „Jak sięga pamięć zawsze była wojna, ktoś komuś pragnie w mordę dać”. To moje ulubione, ale ważne jest to, że wszystkie kawałki są naprawdę dobre i tworzą efektowną całość.

Muzyka jest energiczna, pełna chwytliwych riffów, a także basowych i perkusyjnych wstawek. To nie jest tylko odśpiewywanie piosenek, a warstwa instrumentalna ma także wiele do zaoferowania. Do tego występują tu różne dodatki jak wyśmienita wersja „Pretty Woman” i fragment z filmu „Psy” jako wstęp do „Przyjaciele”. Na samej kasecie natomiast jest okleina przedstawiająca banknoty dolarowe. Na pierwszej stronie jeden dolar, a na drugiej dwa. W ogóle całkiem niezłe wydanie Baron Records.

Na koniec autorzy zaserwowali balladę w języku angielskim, która nijak się ma do reszty materiału. Jest to jednak całkiem zgrabny utwór, który pod koniec nawet się dość rozkręca, więc na szczęście nie psuje całości. Całości, która jest naprawdę warta polecenia. ---Wujas, darkplanet.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

1 	Koryto 	4:32
2 	Test Draizea 	5:36
3 	Usunięty 	3:49
4 	The Silly Thing 	2:43
5 	Relax W Weekend 	6:24
6 	Zwykły Dzień 	5:19
7 	Ono 	4:33
8 	To, Co Mogę Ci Dać 	3:52
9 	Powiedz Mi, Dlaczego 	3:46
10 	Grosik 	4:55
11 	Rozgoni Nas Wiatr 	4:37
12 	Wielki Ogień 	8:09

Tomasz "Skaya" Skuza - Vocals, Bass
Jacek "Dżek" Gnieciecki - Guitars
Mariusz "Bączek" Bączkiewicz - Guitars
Robert "Misiek" Szymański – Drums

- Na początku graliśmy muzykę bardzo trudną technicznie. Ostrą, szybką, ale przede wszystkim trudną. I w tych pierwszych latach cieszyliśmy się największą popularnością. Wtedy było sporo młodych ludzi, którzy lubili takie czady. Potem próbowaliśmy trochę upraszczać. I to był błąd, bo dla tych, którzy zawsze słuchali Quo Vadis, graliśmy za lekko i przestaliśmy się podobać, a dla słuchających innej muzyki i tak pozostaliśmy zbyt ciężcy i też się do nas nie przekonali. I tak wpasowaliśmy się w próżnię.

Płyta "Test Draizea" [wyd. 1995 r. - red.], na której gościnnie wystąpiła Mira Kubasińska w utworze "Wielki ogień", zyskała pochlebne recenzje krytyków muzycznych, ale ludzie mówili: "Łeee, za lekka".

I wróciliśmy do ciężkiego grania, ostrego, ciężkiego, ale z kolei prostego. ----Tomasz Skuza

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru gett

back