Polish Music

Indukti - Idmen (2009)

2018-07-09T14:59:09Z

Indukti - Idmen (2009)


1 	Sansara 	8:12
2 	Tusan Homichi Tuvota	9:03
3 	Sunken Bell 	2:29
4 	...And Who's The God Now?!	10:25
5 	Indukted 	6:51
6 	Aemaet 	3:25
7 	Nemesis Voices	6:19
8 	Ninth Wave 	11:32

Bass – Andrzej Kaczyński
Drums, Percussion – Wawrzyniec Dramowicz
Guitar – Maciej Jaśkiewicz
Guitar, Baglama [Saz] – Piotr Kocimski
Violin – Ewa Jabłońska
+
Dulcimer – Marta Maślanka
Trumpet – Robert Majewski
Vocals – Maciej Taff, Michael Luginbuehl, Nils Fry

Indukti to zespół, który nie należy do kapel rozpieszczających swoich fanów. Na następcę S.U.S.A.R. przyszło czekać cztery lata, ale jak mówi Pismo "błogosławieni cierpliwi..." nowy album, zatytułowany Idmen za sprawą Mystic Production jest już dostępny na rynku.

Muzyka, która znalazła się na drugim w dyskografii wydawnictwie zespołu, to porcja muzyki, która przypadnie do gustu osobom otwartym na wszelkie nietypowe dźwięki. Nie boją się albumów, na których obok delikatności pojawiają się szalone tempa i psychodeliczne fragmenty. Ten album to prawdziwy kociołek, który bulgota sobie nad ogniskiem i co jakiś czas wyda z siebie groźnie dźwięki. Idmen składa się 8 kompozycji, w tym 5 instrumentalnych. To płyta, na której główną role odgrywa klimat. Wiele tu plemiennych brzmień nadających wydawnictwu specyficznego posmaku. Prawdziwym szaleństwem są partie perkusji, które w niektórych fragmentach przyprawiają o zawrót głowy swą intensywnością i karkołomnością. Od otwierającego Sansara po ostatni Ninth Wave, słuchacz jest wciągany w ten dźwiękowy kociołek i trudno się z niego wyrwać. Kolejne kompozycje porażają swą intensywnością i bogactwem. Nie brakuje ciężkich gitar, którym wtórują skrzypce czy od czasu do czasu dźwięki gitary akustycznej. W trzech utworach pojawiają się wokaliści: Nils Frykdahl (Tusan Homichi Tuvota), Maciek Taff (And who's the God now?!...) oraz Michael Luginbuehl (Nemesis Voices). Niesamowite wrażenie sprawiają dwaj pierwsi. Frykdahl swym natchnionym głosem, niczym indiański szaman, prowadzi słuchacza przez swoją opowieść (będącą legendą plemienia Hopi) a gdy ryknie, to jego growle niemal rozsadzają głośniki. Maciej Taff to osoba, której walory głosowe opisywałem już wielokrotnie, po prostu kunszt i niesamowita charyzma! Nieco słabiej wypada Michael Luginbuehl, co nie oznacza, że utwór, w którym zaśpiewał jakoś znacząco na tym stracił. Instrumentalne utwory to pełne pasji i szaleństwa dźwiękowe bomby. Psychodela, metal, rock, indiański folk, to wszystko miesza się tu i kotłuje tworząc album, który nie ma litości dla mniej odpornego słuchacza.

Indukti to zespół, który w swojej muzyce nie boi się niczego, niektóre partie potrafią wręcz odrzucać swym chorym, brutalnym klimatem, by po chwili znów nęcić słuchacza spokojniejszymi, choć wciąż niespokojnym i trzymającymi w napięciu dźwiękami. Nie jest to płyta łatwa. Nawet po kilku przesłuchaniach ciągle można odnaleźć na niej coś nowego. To album wymagający, ale czyż właśnie takich wydawnictw nie słucha się najlepiej i nie pozostają w pamięci najdłużej? ---Piotr Michalski

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto cloudmailru gett

back

Indukti - Myrtwa (2002)

2018-08-20T12:28:32Z

Indukti - Myrtwa (2002)


1. Wstęp	(4:57)
2. Turecki (4:35)
3. Mantra  (8:35)
4. Rynczyn	(7:48)
5. Tap	(6:03)
6. Tap (Live) (11:11)

- Ewa Jabłońska - violin
- Maciej Jaokiewicz - guitar
- Piotr Kocimski - guitar
- Andrzej Kaczyński - bass
- Wawrzyniec Dramowicz - drums

Indukti - polski zespół rockowy, pochodzący z Warszawy. Powstał w 2000 roku na gruzach formacji Vein. Zdobył uznanie wśród fanów rocka progresywnego w kraju i zagranicą. W 2004 roku ukazał się debiutancki album Indukti zatytułowany "S.U.S.A.R." (Suspected Unexpected Serious Adverse Reactions).

Rok później ukazała się jego amerykańska wersja, wydana przez wydawnictwo Laser Edge. Na płycie gościnnie zaśpiewał Mariusz Duda z zespołu Riverside a na harfie zagrała Anna Faber. Płyta była nominowana do nagrody SuperJedynki na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 2005 roku w kategorii "Płyta Rockowa", co było o tyle osobliwe, że w większości jest to płyta instrumentalna a nieliczne partie wokalne zaśpiewano w języku angielskim.

W roku 2007 zespół wystąpił na prestiżowych festiwalach Baja Prog w Meksyku i Near Feat w USA. ---darkplanet.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back

Indukti - S.U.S.A.R. (2005)

2017-09-25T13:57:11Z

Indukti - S.U.S.A.R. (2005)


01. Freder - 07:30
02. Cold Inside... I - 04:06
03. No. 11812 - 08:00
04. Shade - 04:29
05. Uluru - 06:34
06. No. 11811 - 07:25
07. ...and Weak II - 09:37
+
08. video - Mantra

Maciej Adamczyk - bass guitar, contrabass;
Wawrzyniec Dramowicz - drums;
Ewa Jabłońska - violin;
Maciej Jaśkiewicz - guitar;
Piotr Kocimski - guitar;
+
Mariusz Duda ("Riverside") - vocal;
Anna Faber – harp.

Indukti to zespół z Warszawy, który już od paru lat sprawia, że fanom prog metalu serducho zaczyna bić szybciej. Nie ważne czy za sprawą dobrych koncertów czy też za pomocą utworu zamieszczonego na składance "Polish Prog-Metal vol. 1" o zespole tym mówiło się dużo i bardzo ciepło w progresywnym podziemiu naszego kraju. Na początku października 2004 roku mogliśmy przekonać się czy pokładane nadzieje w Indukti rzeczywiście znajdą swoje urzeczywistnienie na debiutanckiej płycie S.U.S.A.R. i okazało się, że muzycy nie zawiedli.

Zespół zaprosił do współpracy Mariusza Dudę znanego z coraz bardziej popularnego na całym świecie Riverside. Zaproszenie tego wokalisty do zespołu już przed premiera płyty wywołało falę spekulacji czy aby nie będzie to kolejny album jego macierzystej formacji lub czy też w tak skomplikowaną muzykę jest jakiś sens dodawać wokal. Jak się okazało w raz z premierą płyty wszyscy malkontenci musieli zmienić swoje nastawienie o 180 stopni. Mariusz w fantastyczny sposób odnalazł się w bardzo zagęszczonych partiach zespołu. Jego wokal jest tylko dodatkiem do muzyki i nie jest wykorzystywany zbyt często, jednak gdy już się pojawia robi to naprawdę rewelacyjnie. Wspaniałe barwa za bardzo duży talent.

Muzyka, którą uprawia Indukti głęboko zakorzeniona jest w tradycji progresji czyli u samego źródła jakim jest oczywiście King Crimson. Muzycy wyraźnie inspirują się dokonaniami pana Frippa. Na szczęście nie kopiują bezczelnie jego dokonań tworząc własną wspaniałą muzykę, oczywiście w mocniejszym ubranku. Jest to płyta, na której minimalizm przeplata się z natłokiem wszelkich instrumentów. Jak inaczej zestawić środkową cześć "...and Weak II" z jego zakończeniem. W rozpoczynającym płytę "Freder" szybkie urywane riffy fantastycznie dopełnione są odgłosami harfy oraz skrzypiec. Bardzo trudno jest opisać poszczególne kompozycje ponieważ ten album jest bardzo złożony. Pełno jest tutaj połamanych rytmów, zmian tempa, przejść. Kontrolowany łomot przeplata się ze spokojem i wyciszeniem. Muzyka przypomina burzę: chwilowa cisza rozdzierana jest przez grzmoty gitar, po których ponownie możemy się wyciszyć. Co jakiś czas burza nabiera jednak siły i trzaska piorunami bez przerwy, a gdy nadchodzi koniec nie pozostaje nic innego jak przeżyć ja jeszcze raz. Nie jest to płyta, która wchodzi w ucho przy pierwszym przesłuchaniu, ale gdy poświecimy jej troszkę czasu odpłaci się nam naprawdę fantastycznymi doznaniami.

Jak dla mnie jest to debiut roku w Polsce, żaden zespół nawet nie zbliżył się do poziomu zaprezentowanego przez Indukti. A jednak Polacy potrafią nagrać płyty z dobrymi pomysłami. Mam nadzieję, że Indukti spotka podobny los co wspomniane Riverside i również zostaną dostrzeżeni na zachodzie, czego im z całego serca życzę. Niech cały świat zobaczy, że nie tylko samym death metalem Polska żyje! ---Emperorek, metal.pl

This is one of the best records I have heard in some time. I just am having trouble expressing in words what my ears have heard. Often when a new band comes upon the scene and everybody is raving about them, it's all hype. You finally get the record and you wonder what the fuss was all about, the expectations were too high. Well I can asure you this Polish band surpassed my expectations and then some.

The first song "Freder" starts softly with some gentle harp (is there any other kind ?) then around the two minute mark they start to kick in.THEY'VE KICKED IN ! Big time ! Then the violin comes in, then they back off, then they kick in again ! The violin plays over the heavy drums and guitar. Absolutely loving it ! "Cold Inside" is a beautiful dreamy song with acoustic guitars and the amazing warm voice of RIVERSIDE's Duda. Great song !

"No-11812" is an instrumental. Scorching guitar with drums out front and heavy, and lots of great violin play. "Shade" features Duda again, and you can't help but be reminded of RIVERSIDE. "Uluru" is bone crushingly heavy, I love the combination of bass guitar and drums with some great guitar lines thrown in the mix topped off with a hefty dose of violin. "No-11811" is another fantastic instrumental. We're not worthy ! Next up is "Weak", the longest track and part 2 of the second song "Cold Inside". I like the bass playing on this one and it ends as the record opened with some harp melodies.

This is a masterpiece, i'm so impressed. Bravo ! ---Mellotron Storm, progarchives.com ---

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru gett

back